کارایی منطق فازی در ارزیابی کمی تناسب اراضی برای برخی از محصولات عمده منطقه شهر کیان

چکیده مطالعات تناسب اراضی، مقایسه خصوصیات اراضی با نیازهای تیپ های بهره وری از اراضی در اراضی کشاورزی و انتخاب بهترین تیپ های بهره وری از اراضی برای کشت می باشند. فاکتورهای مورد مطالعه، شامل فاکتورهای اقلیمی و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک هستند. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی کارایی منطق فازی برای پیش بینی عملکرد محصولات مهم شهر کیان، استان چهارمحال و بختیاری و مقایسه این روش با روش های مبتنی بر منطق ارسطویی بولین می باشد. مراحل کلی مطالعه شامل مطالعات خاک شناسی، مطالعات آزمایشگاهی، زراعی و در نهایت ارزیابی کیفی و کمی به دو روش بولین و فازی برای سه محصول گندم، سیب زمینی و یونجه در منطقه است. خصوصیت ها و کیفیت های موثر بر گندم، سیب زمینی و یونجه شامل خصوصیات اقلیمی و عوامل مربوط به خاک شامل ec، ph، esp، درصد رس، سیلت، شن، ذرات درشت و کربنات کلسیم معادل می باشند. برای ارزیابی اقلیم از اطلاعات اقلیمی ایستگاه سینوپتیک شهرکرد استفاده گردید. ارزیابی تناسب کیفی اراضی به روش بولین انجام شدند. هم چنین با استفاده از پارامترهای اقلیمی، تولید پتانسیل محصولات تعیین و ارزیابی کمی نیز به روش بولین انجام شد. برای محاسبه درجه های عضویت از توابع عضویت زنگوله ای استفاده گردید. پارامترهای مربوط به شکل این توابع به معادلاتی با ضرایب قابل تغییر تبدیل شدند و بهترین ضریب براساس ضرایب تبیین نهایی مدل انتخاب گردید. مقایسه نتایج ارزیابی به دو روش فازی و بولین از طریق مقایسه ضریب تبیین معادلات رگرسیونی بین شاخص اراضی و تولید مشاهده شده انجام گرفت. ضریب تبیین برای مدل بولین و کاربری های گندم، یونجه و سیب زمینی به ترتیب برابر با 74/0، 6/0 و 64/0 و برای مدل فازی، به ترتیب 75/0، 71/0 و 89/0 به دست آمد. نتایج نشان داد که ارزیابی تناسب اراضی به روش منطق فازی، کارایی بالاتری نسبت به روش مبتنی بر منطق بولین دارد.